Dünyanın muhtelif yerlerinden gelmiş kadınlı erkekli sekiz yüz kişilik muazzam bir kafile geçenlerde Hollanda’nın güneyinde, Gervinbecht adını taşıyan bir köyünde “Boş Gönüller Kongresi” ismini verdikleri toplantılarını yaptılar.
Köy halkının merak ve hayretle takip ettiği bu toplantı bugüne kadar dünyanın şahit olduğu en garip ve enteresan kongre idi.
Düşünün bu toplantıya iştiraâk eden beş Avrupa devletine mensup sekiz yüz kişi, hepsi bekâr ve şimdiye kadar aşkı tatmamış insanlar…
Bunların arasında kırk yaşını aşanlar çoğunluğu teşkil etmektedir.
Kongre üç gün devam etti. Bu müddet zarfında o sakin ve sessiz köyün ne çılgın eğlencelere ve zevki safa âlemlerine şahit olmuşlar.
Ellerindeki resmî vesikalara dayanarak bekârlığını ispat eden kongre azaları yalnız dertleşmekle kalmadılar. Sabaha kadar devam eden balolar, eğlenceler tertip ederek ömre bejde]^ geceler geçirdiler.
Gündüz de uzun kafileler halinde çalgı çalarak ve şarkı söyleyip dans ederek köyün civarındaki kırlarda dolaştılar. Köylüler, yakın şehirlerde sayısız bira fıçıları, şarap galonları ve çeşitli nefis mezeler getirmişler ve bunları o aşka susamış bekârlara satarak bir hayli para kazanmışlardı.
Kongre azalarının, birçoğu zevk ve safa çılgınlıklarıyla geçirdikleri yetmiş iki saat içinde uzun yıllar hasretini çektikleri aşkın şarabını kana kana içtiler.
Bu kongreyi tertip edenlerin belirttiklerine göre: Tecrübe muvaffak olmuş ve bekâr azaların mühim bir kısmı kendine hayatının kalan son senelerini mesut yaşatacak birer eş bulmuşlardır.
Bunların artık gönülleri boş değildir. Gelecek toplantılarda, yerlerini başkaları işgal edecektir.
Her sene, ilkbaharın güzel günlerinde ayın köyde toplanacak olan “Boş Gönüller Kongresi” ilin başkanı, ilerdeki senelerde, toplantıya daha çok bekârların geleceğine ve hepsinin bu aşk ve saadet kösünde bekârlığa veda edeceklerini söylemektedir.
“Ahir Saa” dan.
